Hoe meet je belastbaarheid?

Je werknemer is na een periode van ziekte gelukkig weer terug op de
werkvloer. Maar schouders eronder en gaan, dat kan niet zomaar meer. Je zal
rekening moeten houden met de nieuwe belastbaarheid van de werknemer
om terugval te voorkomen. Maar wat is belastbaarheid eigenlijk en hoe meet
je het?

De definitie van belastbaarheid is de (werk)last die iemand kan dragen, zowel
lichamelijk als geestelijk. Wanneer de ervaren last groter is dan de belastbaarheid,
is er sprake van overbelasting. Bij re-integratie na ziekteverzuim is het meten van
de belastbaarheid daarom ontzettend belangrijk. Het kan zijn dat de
belastbaarheid van de werknemer veranderd is, of dat de belasting altijd al te
hoog was.

Betrouwbare conclusies

Iedereen kent de uitspraak meten is weten wel en voor re-integratie en werkdruk
geldt dit net zo goed. Belastbaarheid is niet iets vaags en het zit ook niet tussen je
oren. Het valt te meten en met de resultaten daarvan kun je betrouwbare
conclusies trekken waar iedereen mee verder kan.

Het Inzetbaarheids Profiel

Het uitgangspunt voor elke werkgever om belastbaarheid te meten, is het
Inzetbaarheids Profiel (IZP) die door de bedrijfsarts wordt opgesteld. Uit dit
document blijkt op welke onderdelen de werknemer anders belastbaar is dan
voordat er sprake was van uitval voor werk. Dit kan gaan om persoonlijk of sociaal
functioneren, maar ook de handelingen die verricht moeten worden of de
houding waarin dit gedaan moet worden.

Aan de slag!

Met het IZP heb je een medisch objectief oordeel in handen. En daar kunnen
werkgever en werknemer letterlijk mee aan de slag. Want als werkgever weet je
hiermee heel precies wat je van je werknemer mag verwachten en wat juist niet
meer. Als werknemer mag je ervan uitgaan dat de arbeidsomstandigheden voor
zover dat mogelijk is, aan jouw situatie worden aangepast. Zo kan een
magazijnmedewerker wellicht nog wel orders verwerken, maar in een ander
tempo. Iemand op kantoor die niet meer langdurig mag zitten, kan baat hebben
bij een hoog-laagbureau. De planning kan een chauffeur (tijdelijk) kortere routes
geven, zodat die misschien weer terug kan keren in zijn oude werk.

Hersteltijd

Overigens is het niet zo dat de nieuwe situatie voor altijd geldt en de werknemer
hierdoor automatisch vast aangepast, of ander werk heeft. Er moet formatie zijn
om iemand in een andere functie te kunnen plaatsen. Ook kan de inzetbaarheid op den duur weer veranderen. Daarom neemt de bedrijfsarts in het IZP ook een
prognose op over de verwachte hersteltijd.

Communiceren is van elkaar leren

Maar ook met een IZP in handen is het wel eens moeilijk voor een werkgever om
duidelijke afspraken te maken met een werknemer. Want de vertaling naar de
werkelijkheid kan ingewikkeld blijken. In dat geval wordt er vaak een beroep
gedaan op een arbeidsdeskundige. Ik kom dan in het bedrijf meekijken en aan de
hand van het IZP, onderzoek doen. Ik zorg ook altijd voor een moment dat we
met z’n drieën om tafel zitten. Zo’n gesprek tussen werkgever en werknemer is
heel waardevol voor het wederzijds begrip en het gevoel serieus genomen te
worden. En het is volgens mij een onmisbaar onderdeel van het re-
integratieproces. Want meten is weten, maar communiceren is van elkaar leren.